حسین اکبری با اشاره به خشکی ۹۹ درصدی تالاب گاوخونی افزود: اطراف این تالاب بیابانهای مستعدِ خیزش گرد و غباروجود دارد که وقتی این گستره آبی خشک باشد، به تبعِ آن موجبِ تضعیفِ پوشش گیاهی پیرامونِ تالاب و غبارخیزتر شدن آن میشود.
به گفته وی خشک شدن تالاب علاوه بر غبارخیزی تالاب و نواحی پیرامونی آن، موجب تشدید بیابان زایی محدودههای اطراف میشود و همین موارد، انتشارِ گرد و غبارِ آن در هوا و آلودگی آن را تشدید میکند.
اکبری با بیان اینکه سطح تالاب گاوخونی تا پیش از اواخر بهمنِ سالِ گذشته صد در صد خشک بوده است و پس از آن با دو بار باز شدنِ موقت و کوتاهِ آب، در مجموع هشت میلیون مترمکعب آب به تالاب رسیده است، گفت: همین میزان هم به دلیل اینکه با فصل گرما روبه رو بودیم و جریان آب هم استمراری نداشت، خشک شد و اکنون تصاویر ماهوارهای نشان میدهند که خشکی تالاب گاوخونی تقریبا ۹۹ درصدِ وسعتِ آن است.
وی افزود: این میزان خشکی تالاب گاوخونی بسته به مقدارِ حداقلی زهآب و پساب کشاورزی، تغییراتی در حدِ یک درصد دارد و سطح رطوبتِ تالاب را در قسمت دهانه، یک درصد پایین و بالا میکند.
اکبری خاطرنشان ساخت: به طور کلی باید گفت این مقدار رطوبت بسیار ناچیز است و تالاب گاوخونی به دلیل اینکه دو دهه حقابه موثری دریافت نکرده است، تقریبا صد در صد خشک است.
وی یادآور شد: تالاب گاوخونی سالیانِ متمادی، ۱۰۰ یا ۲۰۰ سالِ گذشته، زه آب های کشاورزی که حاوی کودهای شیمیایی، علف کش ها و آفت کش ها بودهاند و آلودگیهای صنعتی و روانآب های شهری و سطحی را از بالادست دریافت کرده و همه اینها به تدریج در تالاب و به خصوص در دهانه آن انباشت شده است.