به گزارش تابناک هرمزگان// ابوریحان محمدبن احمد بیرونی»ستاره شناس، دانشمند، انسان شناس، ریاضی دان ایرانی که به واسطه تلاش و تحقیقاتش در مطالعه و نگارش باورهای مردم کشورهای گوناگون دنیا بهخصوص هند، به عنوان یک «مردمشناس» شناخته میشود، بیرونی از بزرگترین دانشمندان مسلمان و یکی از بزرگترین دانشمندانِ ایرانی در همهٔ عرصه ها بوده است و به پاس مطالب مفید و پژوهش های مختلف با عنوان استاد شناخته شده است.
انسانشناسی فرهنگی که گاه مردمشناسی اجتماعی نیز نامیده میشود به مطالعه فرهنگ و جامعه انسانی میپردازد. در انسانشناسی فرهنگی، تفاوتها و شباهتهای اجتماعی و فرهنگی جامعههای گوناگون بررسی میشود. انسانشناسی هم به بررسی جوامع بشری خاص معاصر میپردازد و هم الگوهای مسلط بر فرهنگ بشری را مطالعه میکند
دانش انسان شناسی در دانشگاهها و نهادهای مختلف سراسر جهان، اهمیت و جایگاه کلیدی دارد.
مردمشناسی یک رشته مهم از شاخه علوم انسانی است که همانطور که از نامش پیداست، با ذرهبین گرفتن روی زندگی آدمها، به مطالعه فرهنگ، باورها، خلق و خو و آداب و رسوم آنها میپردازد. مدت زمان کوتاهی است که انسانشناسی فرهنگی بهعنوان علم ظاهر شده است. در ضمن افراد متخصص در این زمنیه در دانشگاهها کم هستند.
تاریخچه رسمی انسانشناسی در دنیا به دهههای پنجاه و شصت قرن نوزدهم میلادی برمیگردد، اما تاریخچه حقیقی شکل گرفتن دانش انسانشناسی به قرن چهار و پنج هجری، زمانی که «ابوریحان بیرونی» تصمیم گرفت تجربیات سفرهایش به نقاط مختلف دنیا را به رشته تحریر درآورد برمیگردد؛ یادداشتها و مطالبی که بر مبنای مشاهدات دقیقش از سبک زندگی مردم هر منطقه که در کنار بهرهمندی از روش های علمی برای تحلیل این اطلاعات، او را به پدر علم «مردمشناسی» تبدیل کرد.
از سال 1393 شورای فرهنگ عمومی کشور و برای بزرگداشت مقام «ابو محمدبن احمد بیرونی» روز 13 شهریور ، روز «مردمشناسی» نام گرفته؛ و در تقویم رسمی کشور به ثبت رسیده است.
انتهای پیام//